Decemberfeestmaand bij 35 graden
Door: Liliane
10 December 2014 | Tanzania, Chukwani
Jambo!
Inmiddels zit onze vierde week op dit eiland er bijna op. Wat gaat de tijd hard! Ons bezoekje aan het dorpje van vorige week was geslaagd. Het dorpje lag ongeveer een halfuurtje rijden van ons huis vandaan. Toen wij een steegje inreden, door de vele palm- en bananenbomen heen, zaten daar in een hutje een stuk of acht mensen ons op te wachten, waaronder het dorpshoofd, een pastoor, een vice-dorpshoofd en een aantal members van het dorp. Na een interessant interview mochten wij nog een kijkje nemen in een van de huisjes van het dorp. Dit was zoals de meeste van ons Afrika kennen vanaf de bank voor de tv: hutjes gemaakt van klei, geen elektriciteit, water werd gehaald uit de lokale waterput, een matras op de vloer waar een gezin bestaande uit vijf personen op sliep en een aantal koeien voor de deur. Met goede informatie voor ons project en vele indrukken rijker keerden wij terug naar huis.
De volgende dag (donderdag 4 december) werden Carlijn, Tamara, Liliane en Marjan verwacht in het 'ziekenhuis'. Het was niets meer dan een verlaten schoolgebouwtje met een grasveldje in het midden. Dit gebouw was opgebouwd uit een aantal kamers: 1 zaal waar ongeveer 30 moeders met hun kinderen zaten te wachten op vaccinaties, 1 kamer waar wel acht zwangere vrouwen tegelijk gecontroleerd werden, 1 kamer waar medicijnen werden uitgedeeld, 1 kamer waar anticonceptiemiddelen uitgedeeld en geplaatst werden en 1 kamer waar vrouwen konden bevallen. De voorstelling die je je bij de bevalkamer moet maken is als volgt: een soort keukentje met 2 vervallen ligbedden waar vrouwen tegelijk en naast elkaar liggen te bevallen. Op de kamer was bijna niets aan materiaal aanwezig. Wij hadden geluk, er waren op dat moment twee vrouwen met goede weeën. Wij werden naar binnen toe geschoven en vervolgens keek er niemand meer naar ons om. Af en toe kwam er een soort verpleegkundige-verloskundige-schoonmaakster-in-1 binnen wandelen om te kijken hoe het ging. Wij hadden echter niets, dus toen wij mevrouw haar vliezen wilden breken vroegen wij hulp met wat wij dit moesten gaan doen. Vanwege de taalbarriere kwamen wij er uiteindelijk achter dat in Afrika het motto geldt: 'de natuur doet zijn werk, dus geen beleid is goed beleid'. Na uuuuren wachten, een kokosnoot die ondertussen rijp was geworden en op ons dak viel, kwam de baby er dan eindelijk gezond en wel uitrollen.
Vrijdag was het 5 december, en jawel, ook wij vierden Sinterklaasavond! Alle (zachte) kruidnoten, (gesmolten) chocoladeletters en (geplette) speculaaskoek werden uit de koffers getrokken en het feest kon beginnen.
Zoals jullie in de vorige blog gelezen hebben was het een avontuur om cadeautjes voor het dobbelspel bij elkaar te sprokkelen, maar het leverde deze avond een hoop lol op. Na ruim 2,5 uur speelplezier hielden wij het voor gezien en werden alle Afrikaanse prullaria gewoon maar verdeeld onder wie wat wilde.. Het was gezellig, maar volgend jaar vieren wij dit feest graag weer in ons koude kikkerlandje met echt decembergevoel (en verse kruidnoten!).
De volgende ochtend vertrokken wij naar Kendwa, een plaatsje in het noorden van het eiland. Hier eenmaal aangekomen wisten wij waar alle reisboekjes de foto's van de witte stranden vandaan hadden, dit was het echte paradijs! Wit zand wat als poeder onder onze voetjes aanvoelde, palmbomen en helderblauwe zee.
Wij hadden aan dit prachtige strand een hotel geboekt die bekend stond om de maandelijkse Full Moon Party's. Na genoten te hebben van een heerlijk stranddagje waagden wij ons aan de cocktails en verse pizza en sushi, jammie!
Het feest werd gestart door een intro van groep brakedancers, wat erg gaaf was! Er waren veel internationale studenten aanwezig, maar ook veel locals. Nathan had deze avond een drukke baan, want die was de hele avond bezig om ons bij alle mannen weg te houden. Wij hadden het dan ook redelijk snel wel gezien, maar dansen met masai's op wit strand onder de palmbomen kunnen wij in ieder geval van onze bucket-list afstrepen.
Na weinig uurtjes slaap, omdat wij 's ochtends weer vroeg moesten uitchecken, besloten we om nog maar een dagje uit te brakken op het strand. Uitgerust en wel keerden wij die middag terug naar huis, klaar voor een nieuwe projectweek!
Deze week zouden wij 3 NGO's (non-governmental organisation) bezoeken. Helaas werd onze afspraak voor maandag op zondagavond laat afgezegd. Dan maar maandagochtend uitgebreid taart eten, want ik (Liliane) werd 's ochtend leuk verrast met slingers en een speciale taart door mijn lieve projectgroep omdat ik een jaartje ouder geworden ben. 'S middags nog wat borrelen op een strandterras met wat cocktails, daarna heerlijk mee uit eten genomen bij een Italiaan. Een gezellige en geslaagde dag!
En ja hoor, ook op maandagavond kregen wij een telefoontje dat onze afspraak voor dinsdag weer niet door ging, vanwege Independence Day. Dit dagje hebben wij maar gevuld met wat af te maken schoolwerk.
Vanochtend werden ons hele huis gewekt door een angstkreet van Tamara, die een enorme reuzen duizendpoot in onze badkamer vond. Gelukkig hadden wij ons voorbereid na ons avontuur met de kakkerlak, door een anti-kakkerlakspray in te slaan. Gelukte werkte deze ook op de worm. Of Nathan hem toch even wilde weghalen...
De bezochte NGO van vandaag was ook een succes, deze organisatie haalt jongeren van de straat en schoolt hen over HIV/AIDS en de preventie van (tiener)zwangerschap. Morgen gaan wij een lesje met hen mee doen.
En zo is er weer een week voorbij gevlogen! Wij genieten volop van dit mooie land met alle gebreken en armoede, maar soms ook door toch stiekem wat luxe mee te pikken en te genieten van alle ervaringen die wij opdoen.
Tot volgende week!
Badai!
Inmiddels zit onze vierde week op dit eiland er bijna op. Wat gaat de tijd hard! Ons bezoekje aan het dorpje van vorige week was geslaagd. Het dorpje lag ongeveer een halfuurtje rijden van ons huis vandaan. Toen wij een steegje inreden, door de vele palm- en bananenbomen heen, zaten daar in een hutje een stuk of acht mensen ons op te wachten, waaronder het dorpshoofd, een pastoor, een vice-dorpshoofd en een aantal members van het dorp. Na een interessant interview mochten wij nog een kijkje nemen in een van de huisjes van het dorp. Dit was zoals de meeste van ons Afrika kennen vanaf de bank voor de tv: hutjes gemaakt van klei, geen elektriciteit, water werd gehaald uit de lokale waterput, een matras op de vloer waar een gezin bestaande uit vijf personen op sliep en een aantal koeien voor de deur. Met goede informatie voor ons project en vele indrukken rijker keerden wij terug naar huis.
De volgende dag (donderdag 4 december) werden Carlijn, Tamara, Liliane en Marjan verwacht in het 'ziekenhuis'. Het was niets meer dan een verlaten schoolgebouwtje met een grasveldje in het midden. Dit gebouw was opgebouwd uit een aantal kamers: 1 zaal waar ongeveer 30 moeders met hun kinderen zaten te wachten op vaccinaties, 1 kamer waar wel acht zwangere vrouwen tegelijk gecontroleerd werden, 1 kamer waar medicijnen werden uitgedeeld, 1 kamer waar anticonceptiemiddelen uitgedeeld en geplaatst werden en 1 kamer waar vrouwen konden bevallen. De voorstelling die je je bij de bevalkamer moet maken is als volgt: een soort keukentje met 2 vervallen ligbedden waar vrouwen tegelijk en naast elkaar liggen te bevallen. Op de kamer was bijna niets aan materiaal aanwezig. Wij hadden geluk, er waren op dat moment twee vrouwen met goede weeën. Wij werden naar binnen toe geschoven en vervolgens keek er niemand meer naar ons om. Af en toe kwam er een soort verpleegkundige-verloskundige-schoonmaakster-in-1 binnen wandelen om te kijken hoe het ging. Wij hadden echter niets, dus toen wij mevrouw haar vliezen wilden breken vroegen wij hulp met wat wij dit moesten gaan doen. Vanwege de taalbarriere kwamen wij er uiteindelijk achter dat in Afrika het motto geldt: 'de natuur doet zijn werk, dus geen beleid is goed beleid'. Na uuuuren wachten, een kokosnoot die ondertussen rijp was geworden en op ons dak viel, kwam de baby er dan eindelijk gezond en wel uitrollen.
Vrijdag was het 5 december, en jawel, ook wij vierden Sinterklaasavond! Alle (zachte) kruidnoten, (gesmolten) chocoladeletters en (geplette) speculaaskoek werden uit de koffers getrokken en het feest kon beginnen.
Zoals jullie in de vorige blog gelezen hebben was het een avontuur om cadeautjes voor het dobbelspel bij elkaar te sprokkelen, maar het leverde deze avond een hoop lol op. Na ruim 2,5 uur speelplezier hielden wij het voor gezien en werden alle Afrikaanse prullaria gewoon maar verdeeld onder wie wat wilde.. Het was gezellig, maar volgend jaar vieren wij dit feest graag weer in ons koude kikkerlandje met echt decembergevoel (en verse kruidnoten!).
De volgende ochtend vertrokken wij naar Kendwa, een plaatsje in het noorden van het eiland. Hier eenmaal aangekomen wisten wij waar alle reisboekjes de foto's van de witte stranden vandaan hadden, dit was het echte paradijs! Wit zand wat als poeder onder onze voetjes aanvoelde, palmbomen en helderblauwe zee.
Wij hadden aan dit prachtige strand een hotel geboekt die bekend stond om de maandelijkse Full Moon Party's. Na genoten te hebben van een heerlijk stranddagje waagden wij ons aan de cocktails en verse pizza en sushi, jammie!
Het feest werd gestart door een intro van groep brakedancers, wat erg gaaf was! Er waren veel internationale studenten aanwezig, maar ook veel locals. Nathan had deze avond een drukke baan, want die was de hele avond bezig om ons bij alle mannen weg te houden. Wij hadden het dan ook redelijk snel wel gezien, maar dansen met masai's op wit strand onder de palmbomen kunnen wij in ieder geval van onze bucket-list afstrepen.
Na weinig uurtjes slaap, omdat wij 's ochtends weer vroeg moesten uitchecken, besloten we om nog maar een dagje uit te brakken op het strand. Uitgerust en wel keerden wij die middag terug naar huis, klaar voor een nieuwe projectweek!
Deze week zouden wij 3 NGO's (non-governmental organisation) bezoeken. Helaas werd onze afspraak voor maandag op zondagavond laat afgezegd. Dan maar maandagochtend uitgebreid taart eten, want ik (Liliane) werd 's ochtend leuk verrast met slingers en een speciale taart door mijn lieve projectgroep omdat ik een jaartje ouder geworden ben. 'S middags nog wat borrelen op een strandterras met wat cocktails, daarna heerlijk mee uit eten genomen bij een Italiaan. Een gezellige en geslaagde dag!
En ja hoor, ook op maandagavond kregen wij een telefoontje dat onze afspraak voor dinsdag weer niet door ging, vanwege Independence Day. Dit dagje hebben wij maar gevuld met wat af te maken schoolwerk.
Vanochtend werden ons hele huis gewekt door een angstkreet van Tamara, die een enorme reuzen duizendpoot in onze badkamer vond. Gelukkig hadden wij ons voorbereid na ons avontuur met de kakkerlak, door een anti-kakkerlakspray in te slaan. Gelukte werkte deze ook op de worm. Of Nathan hem toch even wilde weghalen...
De bezochte NGO van vandaag was ook een succes, deze organisatie haalt jongeren van de straat en schoolt hen over HIV/AIDS en de preventie van (tiener)zwangerschap. Morgen gaan wij een lesje met hen mee doen.
En zo is er weer een week voorbij gevlogen! Wij genieten volop van dit mooie land met alle gebreken en armoede, maar soms ook door toch stiekem wat luxe mee te pikken en te genieten van alle ervaringen die wij opdoen.
Tot volgende week!
Badai!
-
10 December 2014 - 15:07
Ineke:
Leuk om dit bericht te lezen. Het e.e.a. had ik al via onze Skype gesprekken gehoord, maar hier vertel je het wel heel kleurrijk! Volgens mij is daar geen enkele dag saai te noemen! Doe voorzichtig en bewaar iedere ervaring, negatief of positief, als een verrijking voor je toekomst! -
10 December 2014 - 18:22
Gerrit:
Die reuzen duizenpoot ken ik die, doen niks.maar ze zijn wel een beetje groot.maar goed het is daar een hele ervaring die je opdoet, en vind het leuk dat het ook verslaat in een nieuwsbrief.ga zo door.gr gerrit -
10 December 2014 - 21:11
Hans En Grada:
Hallo harde werkers/beetje vakantiegangers.
Wat is het weer geweldig om dit verslag te lezen,zo zijn wij er ook een beetje bij.
Liliane nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.Apart hè,je verjaardag vieren op Zanzibar.
Zou leuk zijn als een van jullie morgen weer een bevalling mag doen.Een super ervaring!
Genieten jullie maar volop,dit pakken ze jullie nooit meer af.
Groetjes vanuit Berkel en Rodenrijs.xxx -
10 December 2014 - 21:41
Carla En Jos:
Hallo meisjes en Nathan, wat een geweldig verhaal alweer! Wij genieten er iedere keer weer van. Mooie verjaardagstaart had je Liliane! Geniet van jullie dagen daar en van alle ervaringen. Dikke zoenen! -
10 December 2014 - 21:45
Anja Bakker:
Wat een mooi verslag weer van jullie avonturen! Wat zullen jullie met overvolle laadjes in jullie hoofd naar huis komen!!
Wat maakt het dan nog uit dat de kruidnoten slap zijn. Tis zo weer Sinterklaas en dan denken julie met heimwee terug naar dit avontuur. Een mooier cadeau is er nu niet.
Veel plezier nog,
Groetjes Anja Bakker ( de buuf van Tamara) -
10 December 2014 - 23:36
Willy:
Wat een avontuur zeg die bevalling dames, ik wou dat ik erbij was geweest, ik zal bij de eerst komende partus die ik deze week mag assisteren aan jullie denken hoor.
Kus Willy -
11 December 2014 - 09:07
Annelies:
Echt leuk om over jullie avonturen te lezen! Zijn er ook foto's van de parende schildpadden, enge creepy crawlies, zachte pepernoten en verloskamers zonder hulpmiddelen? -
11 December 2014 - 11:00
Frederiek:
Dag lieve meiden en Nathan,
Wat moet ik lachen om jullie verhalen en avonturen! Ze maken mijn uurtjes in de grijze, grauwe, saaie ub net iets leuker! Dus zeker blijven schrijven!!
Geniet maar van het zonnetje daar want hier is het koud en nat! Heb mijn handschoenen en muts maar weer uit de kast getrokken..
Carrie, snel skypen?
Veel liefs en kussen vanuit Leiden xxx -
11 December 2014 - 11:24
Sonja:
Hallo Nathan en de dames
Dat was weer een heel verslag geweldig wat jullie allemaal mee maken en zo af en toe een onverwacht vrije dag dat mag best hoor
Ik hoop dat jullie al een beetje aan de temperaturen gewent zijn hier regent het heel veel dus stuur maar een beetje zou ik zeggen
Nou veel plezier daar en fijne kerst dat zal zeker ook een ervaring zijn
Liefs Sonja
-
12 December 2014 - 08:35
Monique:
Hee Tamarie,
Wat een leuk verhaal zeg en wat een belevenissen. Lees de verslagen iedere keer weer met veel plezier -
12 December 2014 - 08:41
Monique :
Wat raar zeg alleen de eerste regel van mijn reactie is maar geplaatst.
Geniet er in ieder geval maar van voor jullie het weten zijn jullie weer terug in dat saaie natte Nederland. Kijk weer uit naar het volgende bericht met foto's. Groetjes Monique en de rest natuurlijk xx -
14 December 2014 - 16:49
Henny Rademakers:
Lieve Carlijn en de andere avonturiers
Wat weer een mooi verhaal. Elke dag levert jullie een verrassing en ervaringen voor later. Leren jullie Swahilie of wordt er meestal Engels gesproken ?
De Sintviering met de zachte pepernoten is voorbij, hier liggen ze nog in de winkel.... nu komt Kerstmis, bij ons hangt de sfeer maar met de 35 graden bij jullie is het moeilijk om er een voorstelling van te maken.
Ik wens jullie allemaal een fijne tijd , geniet vooral van de vakantie.
Liefs Oma Henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
